Villanella lutowa

Villanella lutowa

Luty, to ten najkrótszy z braci.

Raptem dwadzieścia osiem dni liczy,

Jakby celowo wcześniej się zbudził

Wrzośce zakwitły sobie na luzie,

spod śniegu wystawią oblicze.

Lecz luty to ten najmniejszy z braci.

Dzieciom zaróżowiło buzie,

kiedy biegają z psami na smyczy.

A luty? Jakby właśnie się zbudził.

Jakże daleko jeszcze ten grudzień.

Rok dni lutemu też nie pożyczy,

bo luty to ten najcichszy z braci.

Dni swe wykuwa w trudzie.

Nikt mu nie powie, że się nie liczy,

chociaż wygląda, jakby się zbudził.

Wszystko mu idzie jakby po grudzie,

choć nie wygląda żeby się byczył.

Luty to ten najkrótszy z braci,

bo on celowo wcześniej się zbudził.